Nadanie imienia szkoły

W tym roku Wisława Szymborska obchodziłaby 100. rocznicę urodzin. Z tej okazji niektórzy uczniowie klasy VIII podjęli wyzwanie napisania utworów dla i o noblistce.

Poniżej prezentujemy twórczość poetycką naszych ósmoklasistów.

Marcelu, Dominiku, Nikolo, Maju gratulujemy lekkości pióra!

 

Marcel Bator

Klasa VIII

SŁOWO

Życie spędzone w satysfakcji!

Kałamarz, pióro, ołówek, długopis!

Wiersz jeden, na próbę.

Mały esej czy felietonik.

Kocham kartkę i potok słów z mej głowy.

Wszystko co myślę na papier przemycę!

Piszę o wszystkim

co pędzi i myśli me goni.

Czas ucieka, ucieka też życie…

Lecz życia mego stracić nie mogę!

Za czas spędzony przy mym pisaniu dostaję nagród bez liku!

Dostają ordery za prawdę wyrytą! Nobla przyznano za miłość do literatury, za poezję, którą mało kto rozumie.

Za liczne słowa, które w dźwiękach brzęczą.

Kocham mój język ojczysty, kocham kraj i ludzi.

Przeżyłam swoje życie, bez względu na ludzi!

100 lat to wiek, mnie wieku brakło…

Byłam poetką, pisarką oraz laureatką.

Teraz patronką jestem szkół wielu.

Kochajcie swój język, miłujcie poezję, dbajcie o słowo.

Owszem,

nie wszyscy…

bo byłoby nudno.

Są humaniści, umysły ścisłe

Dla Was nagrody, aule, ordery.

Powodzenia Polacy!

Moi wierni przyjaciele.

***

Dominik Mielcarek

Klasa VIII

Wisława Szymborska, poetka niezwykła,

Przez słowa swoje wiele serc ujmowała.

W poezji swych myśli o życiu snuła,

Wielką mądrością ludzkość obdarowywała.

Jej słowa jak balsam dla duszy były,

Prawdy życiowe w nich ukryte swe miały.

Zapomnieć o niej nie sposób nam dziś,

Jej twórczość wciąż naszych myśli gości.

Z życia swojego wiele mądrości czerpała,

W obserwacji świata swą siłę odnajdywała.

Nie bała się prawdy, która niekiedy rani,

Lecz zawsze w nią wierzyła, bo wiedziała, że prawdziwa jest tylko ona sama.

Dziś już jej nie ma, lecz słowa jej żyją,

W sercach ludzi, którzy po nie sięgają.

Być może nigdy już nie powstanie taka,

Która poezją swoją tak wiele ludzi poruszyła.

***

Nikola Nowak

Klasa VIII

Wśród wielu na scenie

Ty byłaś wyjątkowa

Wysunęłaś stwierdzenie

Że nic nie można przeżyć od nowa.

Choć nie byłaś wśród poetek pierwszą

Oddałaś serce swym wierszom

Ceniąca spokój i skromna w swej doli

Celebrytka mimo woli.

Ichna - zawsze dla rodziny

Masz w tym roku setne urodziny

Życzyć ci można spokoju duszy

Bo nic już teraz cię nie wzruszy.

I choć zeszłaś z pisarskiej sceny

To jednak niepokonana

Twórczyni moskalików, mistrzyni limeryków

Przez nas zawsze kochana.

***

Maja Pabijaniak

Klasa VIII

Wielka poetka, mądra myślicielka,

Wisława Szymborska, osoba wyjątkowa,

W swych wierszach pochylała się nad sensem życia,

Pytając o sens naszej egzystencji na Ziemi.

Jej poezja była pełna skojarzeń i metafor,

Mądrości, której nie da się pominąć,

Refleksji nad ludzkim losem i przemijaniem,

Tematów, które poruszają serca i umysły.

Była poetką niezwykle wrażliwą i głęboką,

Ukazującą świat w sposób oryginalny,

Stawiającą pytania, na które często brak odpowiedzi,

Ale jednocześnie zachęcającą do refleksji.

Dziś z sentymentem wspominamy jej poezję,

Która pozostanie w naszych sercach na zawsze,

Bo w swoich wierszach Wisława Szymborska

Ujawniła nam świat w sposób wyjątkowy.